hayat işte...hayırlısı...

Ters düz eden sorular beynime orantısız güç kullanıp terörize ederek, iktidara sahip olmaya kalkışıyor. Acaba herkesin mi kafası karışık diye merak ediyorum içimden...Ama cevabını bulamıyorum bu sorununda diğerlerini bulamadığım gibi keza yine keza... Bu metni de yazarken neden yazdığımı bilmeden yazıyorum.

Okunmasını mı istiyorum?
-Hayır!
Rahatlamak için mi yazıyorum?
-Hayır!
Yazdıklarımdan bir beklentim var mı?
-Hayır!
Bu kadar amaçsızca yazmanın bi ehemmiyeti varmı bence?
-Maalesef hayır!

Herşeyin bir amacı olmalı mı? Ona hayır diyecek bile bilgim yok. Ama eskiden vardı cevabım.
Çünkü hadsiz sayılırdım. Bu cümleyi kurduğuma göre hala öyleyim anlaşılan. Ama silmeyeceğim herkes bilsin ne varki... Yaradan biliyor ya...

Erkan Oğur'dan ey zahit şaraba türküsünü dinlerken kafamdan geçen sorular delirtecek raddeye getiriyor beni. Belki delirsem bi rahatlayacağım. Belki de ölmeden önce ölmek te böyle birşey.
Ama o kadar dikte ettirilmiş ki bana dünyanın kendi doğruları, delirirken bile mantık arıyorum.
Bazen cesaretlenip türküyü dinle diyorum. İyi dinle diyorum! İyi!... İyi!...
Bırak diyorum herşeyi. Topal keçi ol mesnevi deki gibi...

Yaradan nesrinide manzumesinide yazdırıyor işte;

Merhem bulamadım bu alem-i deryada
Kimse engel olmadı içimde ki feryada
Bu gelgitler hayra mı gebe şer ya da
Cevapların memleketi değil dünya da rüya da....

Bu basit bi isyankarlık değil. Karmaşık bi isyankarlık ta değil. Bu bir hak arayışı da değil tam olarak. Bu Hakk'ı arayış belki. Bu aslında dua. Korkularımın, endişelerimin, doğrularımın evet evet doğrularımın değişmesi için bir dua. Seyyid Kutub'un dediği gibi bir halife isek bu dünyada yani aktiflik önemli ise o zaman al sana bambaşka bir soru daha.... Ne yapacağını bilmeyen, rotası belli olmayan gemi, notası belli olmayan müzik parçası....

Eee sonuç olarak ne diyor metin yazarı?
- hayat işte... hayırlısı....